Bir Süt Tankeriyle Gezdim İrlanda’nın Çiftliklerini

Özgün’ün çalıştığı yerden fotoğrafçılık konusunda bir istek geldi bana. Bir süt hikâyesi yaratılmak isteniyordu, ben de başından sonuna bu hikâyede yer alabilecek unsurları fotoğraflayacaktım. İnekler, keçiler, çiftlikler, süt alımı, numune alımı, süt tankerinin yolculuğu, günlük, haftalık turları, fabrikaya gelişi, kontroller, sütün aktarımı, laboratuvar incelemeleri, paketlenmesi, peynir, yoğurt yapımı vs. bir dolu ayrıntı var.

Öncelikle büyük bir şans olarak gördüm bunu, yaptığım iş kabul görsün görmesin -ki beğendiler sağ olsunlar, çiftliklere gitmek, oraları gezip görmek çok güzel olacaktı. Normal bir zamanda ‘merhaba ben çiftliğinizi görmeye geldim’ diyerek giremeyeceğim yerlere gitmek, hatta belki de hiç uğramayacağımız noktalara bu sayede gitmek gerçekten keyifli bir tecrübe olacaktı.

Aslında iki ay kadar önce gelen bir teklifti ancak havalar güzel olmadığı için çiftlik çekimleri pek mümkün olmadı. Temmuz’daki güneşli günleri ise dolu dolu değerlendirmeye çalıştık. Çalışmalar devam ediyor tabii.

Tankerlerin geliş gidiş saatlerine göre bir program hazırlayıp çıktık yola. Bir tankerle Kuzey İrlanda çiftliklerine gidiyorduk, diğer tankerle İrlanda ve Donegal bölgesindeki çiftliklere..

çiftlik

Bu araçlarla gezmeye bayıldım, yolları ve çevreyi yukarıdan görmek harika. Ancak daracık yollarda koca araçla ilerlemek biraz zor oluyor bazen. Tek şeritli yollarda yol kenarındaki ağaçların dalları kucağıma dek geldiği oldu ama insanlar son derece olağan yaklaşıyor tabii.

Şoförler de olayı heyecanla karşıladı. “Ne çekeceksin nasıl çekeceksin?”, “Şu gün sağım var güzel olabilir gel istersen”, “Bugün şu çiftliğe gideceğiz çok güzel” diyerek bir hayli yardımcı oldular. Makinayı yol boyu ne zaman pencereye doğru yöneltsem koca tankeri durdular yolda. ‘Sana dün bir tepeden baktım inek çiftliği” deme şansını verdikleri için teşekkür ediyorum. Diğer türlü geniş açı çiftlik fotoğrafı çekmek pek mümkün olmayacaktı.

Gelelim model olarak hayvanlarla çalışma kısmına..

Kolay değil elbette, sizin istediğiniz yerde, pozisyonda durmuyorlar, hareket hâlindeler.. Hele ki bu çiftliklerdeki hayvanlar özellikle inekler yabancı birini görmeye alışık değil geriliyorlar, korkuyorlar. Mutlu inekler yerine yay gibi gerilmiş inekler görüntülemek durumunda kalabiliyorsunuz. Korkudan vücudundaki tüm sıvıları dışarıya bırakmaları da cabası. Fakat inekler nispeten yavaş hareket ettikleri için güneşli günlerde güzel fotoğraflar çıkıyor. Korkuyorlar dedim ama sahipleriyle girdiğim açık alanda gayet samimiyet kuran inekler de oldu. En son çiftlik kapısına dek uğurladılar hatta sağ olsunlar 🙂

Keçilerle çalışmak ise çok daha keyifliydi. Öncelikle çok meraklılar. Zaten istemesem de bana, tripoda ve fotoğraf makinesine doğru geliyorlardı sürekli. Meraklı duruş ve tavırları eğlenceli fotoğraflar ortaya çıkardı tabii. Tam bir yere sabitlenmiş uygun açı ve pozlar ararken onlarca keçinin üzerinize geldiğini düşünün ya da ‘hah ne güzel bir kadraj oldu’ derken kenardan ‘naaber?’ diye giren bir keçi kafası :) Birçok fotoğraf, bu şekilde kenardan köşeden giren keçilerle dolu. ’Humm yakınlaştı dur, ne güzel’ derken biri bacağınızı çekiştiriyor, diğer sırttan ağrı girişimlerde bulunuyor. Boynuz yeme ihtimalini de göz önünde bulundurarak tetikte ve heyecan dolu anlar yaşadık. 

Bu sayede İrlanda’yı dip köşe gezebilmek, mutlu inekleri görebilmek son derece güzeldi. Seyahat aracı olarak tanker kullanmak ise çok başarılı bir tercih oldu kesinlikle. Çiftçiler de “Gel bir çayımızı, kahvemizi iç” deselerdi şahane olacaktı. Neyse uzun kalmadığıma ve çalışmak zorunda olduğuma veriyorum :) Bu arada mutlu inekler dedim ama gördüğüm hayvanlar gerçekten mutluydu. Daha yeni bir video dolanıyordu Facebook’ta kaç zaman sonra ilk kez gün ışığı ve doğa gören ineklerin tepkileri diye. Hayvanlar nasıl da mutlu oluyorlardı. Burada ise hayvanlar, birçok firmanın reklam unsuru olarak yaratmaya, yansıtmaya çalıştığı yeşil alanda yaşıyorlar zaten. Bunları gördükçe “İrlanda’da inek olmak, koyun olmak varmış” diyor Özgün. 

Ben de küçük koyunlarımı her fırsatta gezmeye götürüyorum zaten.

koyunlarım

 


0 thoughts on “Bir Süt Tankeriyle Gezdim İrlanda’nın Çiftliklerini”

  • Şahane bir yazı ve özendirici fotoğraflar… Özgün gibi ‘İrlanda’da inek olmak’ istemedim ama o ineklerin sütleriyle yoğurt peynir yapmak çok ama çok istedim. Maalesef burda köylerde bile inekler böyle özgür ve mutlu değil. Yazının sonunda senin koyunlarını görmek de çok güldürdü beni ne kadar şanslılar 🙂

    • Çok teşekkür ederim 🙂 Benim de ‘inek’ olmaya pek niyetim yok açıkçası ehehe 🙂 Fakat sütlerden, yoğurtlardan pek memnunum. Yoğurdu da olabildiğince evde yapmaya çalışıyoruz.
      Yazıya eklemedim gerçi ama keçi çiftliğinde birkaç tane sekerek yürüyen keçi gördüm. Çiftlik sahibine sordum niye bu kadar çok keçi var yürüyemeyen diye. Toynak bakımlarını yaptıklarını, hiçbir şekilde antibiyotik kullanmadıkları için de iyileşmelerinin zaman aldığını söyledi. Hayvanlar gerçekten doğal şekilde yaşıyorlar, mutlu oluyorum.
      Ben de buraya ilk ziyaretimden beri taşıyorum koyunlarımı her yere 🙂

    • Ben buradakiler gibi rahatini bilip de yatan inek ve koyun gormedim. Oyle bir yatiyorlar ki bildigin keyif yapiyorlar, arkadaki manzarayi da isin icine katinca insanin cani cekiyor 🙂

  • bir koyun ve inek fotoğrafı ,gezisi ancak bu kadar hoş ve akıcı anlatılır.Benim yaşımda artık bir roman yazarsın.Oluşan hayaller o vakit kıvama gelmiş olur..TEBRİKLER…

    • Ben aynı şekilde düşünüyorum, yazını okurken gurur duydum seninle, bizim kızımız ne kadar yetenekli diye. Bence roman yazman, insanlık için çok iyi bir katma değer olacak… Sabırsızlıkla yeni yazılarını bekliyorum…

  • şahane bir gezi ve yazı olmuş canım, kalemine sağlık. inekler, keçiler, yemyeşil çayırlar… ayhh, fena özendim valla! 😀 öyle pastoral bir tatile o kadar ihtiyaç duyuyorum ki.. 🙁

  • Bu harika bir ismis:) hem gezmek hem fotograf cekmek hem de degisik bir deneyim… bayildim ve “Sana dün bir tepeden baktım inek çiftliği” notunda koptum 😀
    Hep böyle keyifli isler yapman dilegiyle, yolun acik olsun;)
    Serap

    • Çok teşekkür ederim 🙂 Daha önce yaşayamadığım bir deneyimdi, çok eğlendim gerçekten. Böyle güzel çalışmalar yine denk gelir umarım. Çalışmamın adını ‘Saldım çayıra Mevlâm kayıra’ koydum 😛 😀

diabolo violette için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir